Alchemia Miłości to niezwykłe wprowadzenie do świata mi­styki islamu. Wybór myśli ponad 70 sufickich poetów tworzących na przestrzeni niemal tysiąca lat, począwszy od XI w. aż po wiek XX. Obszerny wstęp autorów zbioru, aneksy oraz słownik terminów umieszczają wiersze w szerszym kontekście kulturowym, historycz­nym oraz religijnym, i w przystępny sposób tłumaczą kluczowe dla sufizmu pojęcia oraz symbole.

Z uwagi na wyczerpujące wprowadzenie w tematykę suficką Alchemia może posłużyć jako małe kompendium wiedzy na temat arabskiego mistycyzmu oraz poezji perskiej dla tych, którzy po raz pierwszy zetkną się z tym zagadnieniem.

Przez ostatnie dwadzieścia lat sufizm sukcesywnie pozyskiwał cieka­wość świata zachodniego, stając się w kolejnym po buddyzmie i kabale swego rodzaju „duchowym trendem”. Nieznana dotąd strona islamu została odkryta jako skarbnica duchowej mądrości. To ogromne łak­nienie dzieł sufickich, głównie poezji, uczyniło Rumiego – jednego z poetów i mistyków perskich – najlepiej sprzedającym się autorem w Stanach Zjednoczonych. A tymczasem twórców jemu podobnych było niezliczenie wielu. Niniejszy tom może stanowić przesłanie, że Rumi nie był sam. Wiele z tych wierszy, określanych mianem „perskich haiku”, może wywołać u czytelnika zmianę świadomości i wynieść nas poza granice naszego ja.

„To jedna z najwspanialszych książek, jakie kiedykolwiek miałem w ręku. Czuję się bez umiaru obdarowany, zaproszony do uczty i za­bawy, oblany winem i porwany do tańca przez nicponiów z Tawerny Ruiny, których otwarte serca i puste głowy stworzyły te wiersze. Dzięki Wam — Mistrzowie Życia — za tę nieposkromnioną, heretycką lekcję prawdziwej wiary. ”

Wojciech Eichelberger (psycholog, pisarz, publicysta)

„Jeśli znacie już poezję Rumiego, muzykę Qawwali i jej mistrza Nusratha Fateh Ali Khana — dzięki tej książce poznacie konteksty: wielką tradycję poezji mistycznej islamu. Teksty znane na pamięć w Iranie, śpiewane w Pakistanie. Jeśli nigdy nie słyszeliście o sufizmie — czytajcie tym bar­dziej! Najlepsze lekarstwo na współczesne szaleństwo…”

Max Cegielski (pisarz, dziennikarz m.in. TVP Kultura, Radio Roxy)