Irański zespół Niyaz (po persku i w urdu: „tęsknota, pragnienie”) powstał jako trio w roku 2005. Utworzyli go znany DJ, programista muzyczny i remikser Carmen Rizzo, wybitna perska wokalistka i cymbalistka Azam Ali wywodząca się ze słynnego zespołu Vas, oraz jej mąż Loga Ramin Torkian (z którym ma syna), grający na wschodnich instrumentach strunowych – tureckim saz  (szarpany) i perskim kemen (smyczkowy) w zmodernizowanej wersji amerykańskiej. Niedawno do grupy doszedł jeszcze Habib Mefta Buszehri, też śpiewak i perkusista, nabytek dość sławny, ale w porównaniu z Azam Ali i jako jej partner wokalny chyba niezbyt udany. 

Zespół uprawia suficką muzykę mistyczną w nowoczesnej oprawie tzw. elektroniki transowej. Przypomina stylem takie zespoły jak bułgarski Irfan, niemiecki Sarband albo grupa Vas. Repertuar Niyazu to głównie śpiewane po persku adaptacje ludowej muzyki z Iranu i Bliskiego Wschodu, w tym poezje sufickiego mistyka Rumiego oraz poezja Urdu, a wszystko przy akompaniamencie także elektroniki, nad którą czuwa Carmen Rizzo.  

Dotychczas nagrali trzy albumy: Niyaz (2005), Nine Heavens (2008) i Sumud (wiosna 2012). Poniżej zamieszczam nagranie (uwaga na czas! 1:16:27) z ich niedawnego koncertu w Paryżu, zawierające przede wszystkim utwory z Sumudu. Nagranie jest niezłej jakości, a w dodatku każdej muzyki słucha się lepiej, gdy się widzi jej wykonawców. Na mnie całość robi wrażenie i świetne mi się tego słucha, zwłaszcza samotnie i nocą.

Źródło: Bogusław Jaznach