W Iranie piękno jest wciąż unplugged. Mozaiki, drewniane zdobienia, kamienne detale wykonywane są ręcznie, a nie przez laserowe wycinarki czy sterowane elektronicznie maszyny. Powoli, mozolnie i skrupulatnie. Nieśpieszna precyzja. Ponoć ich tworzenie jest jak modlitwa… Może dlatego irańska sztuka, harmonijna i detaliczna, obecna jest częściej na ulicach, w ogrodach, domach czy meczetach niż w muzeach.
Sztuka perska znana jest przede wszystkim z architektury sakralnej. Agha Bozorg w Kaszanie jest wyjątkowy ze swoim dwupoziomowym dziedzińcem, na którym oprócz obowiązkowej fontanny znajdziemy także drzewa.
W Meczecie Piątkowym w Isfahanie można spędzić godziny na studiowaniu motywów używanych w irańskiej sztuce. Dbałość o detale, takie jak widoczny na zdjęciu narożnik, robi niesamowite wrażenie.
Ejwan, czyli otwarta od strony dziedzińca kopuła, charakterystyczna dla meczetów irańskich przejęta została z architektury zoroastriańskiej. Z architektury perskiej rozpowszechnił się po całej Azji Środkowej.
Strop Ejwanu często zdobiony jest trójwymiarową mozaiką.
Ogrody perskie stworzone są według jednakowych zasad, a jednak każdy jest niepowtarzalny. Drzewa i trawa, płytkie baseny i niewielkie fontanny, wąskie równo wytyczone alejki, herbaciarnia skryta na uboczu – wszystko idealnie uporządkowane pod batutą geometrii.
Na misterne ornamenty wcale nie trudno trafić. Ozdabiają także dziedzińce domów i przedmioty codziennego użytku. Islam zabrania przedstawiania ludzkich postaci, więc w sztuce niezwykle rozwinęła się roślinno-geometryczne wzornictwo.
Bazar w Tabrizie, mieście na północy Iranu, to jeden z najstarszych bazarów na Bliskim Wschodzie i największy kryty bazar na świecie. Labirynt alejek rzemieślniczych i handlowych, szkół koranicznych, dziedzińców meczetów, małych restauracyjek czy karawanserajów tworzy istne miasto w mieście, przywodząc na myśl świetność Jedwabnego Szlaku.
W małych zakładach rzemieślniczych ręcznie tworzone są małe dzieła sztuki. Tajniki ich tworzenia przekazywane są z pokolenia na pokolenie, dzięki temu, że artyści-rzemieślnicy mają zawsze młodych czeladników.
Wykonywane są też zdobienia na przedmiotach codziennego użytku. Jak powstają podglądnąć można na przykład w arkadach otaczających plac Imama Homeiniego w Isfahanie.
Patery na owoce i tace na herbatę obecne są niemal w każdym irańskim domu.
Wyjątkowe perełki można znaleźć na bazarze piątkowym w Teheranie, będącym odpowiednikiem pchlego targu.
Wiele zabytków w Iranie jest obecnie odnawianych i remontowanych. Jak wygląda odtwarzanie mozaik udało nam się podglądnąć w Jazd.
Wszystkie elementy wciąż wykonywane są ręcznie, za pomocą młotka i dłuta. To mozolna i powolna praca nie pozwalająca na błędy.
Warsztat pracy pozostaje także wciąż tradycyjny – nie brakuje dywanu i słodkiej herbaty. A także gościnności, czyli zaproszenia na dywan i herbatę właśnie!
Sztuka irańska to nie tylko wiekowe zabytki. Wiele miast zdobią wspaniałe i pomysłowe murale, które bynajmniej nie kopiują wzorów zachodnich.
Więcej współczesnej sztuki irańskiej znajdziecie na wczasywiranie.peron4.pl. Tam też znajduje się informacja, gdzie aktualnie wisi wystawa Niecodzienna codzienność Iranu.
Musisz być zalogowany aby wpisać komentarz.