„Napisane na moim czole”, to książka będąca debiutem literackim (z 2009 roku) urodzonej w Los Angeles w rodzinie pakistańskich imigrantów Nafisy Haji, absolwentki historii na University of California, gdzie zdobyła również doktorat z edukacji. To saga o trzech pokoleniach muzułmańskiej rodziny, publikacja oceniana wysoko przez krytyków.

Amerykański powieściopisarz i psycholog afgańskiego pochodzenia, autor Chłopca z latawcem (2003) i Tysiąca wspaniałych słońc (2007), Khaled Hosseini uznał książkę Haji za „głęboko poruszającą powieść”. To foliał o matce i córkach; zasadniczo zaś o młodej muzułmance, która pozostaje w opozycji do tradycji i niezbyt chętnie akceptuje obyczaje islamu. Książka ta pokazuje to, w jaki sposób rodzina i przeszłość oraz korzenie kształtują życie oraz wpływają na dokonywane w nim wybory.

Bohaterka książki Saira Quader buntuje się, o czym wyżej, przeciwko tradycji oraz konserwatywnym zwyczajom świata islamu. Postępuje więc zupełnie inaczej niż jej uległa rodzicom siostra Amina, która to chętnie akceptuje swoje dziedzictwo. Chce być nowoczesna i bardziej zachodnia niż jej familia.

Dla Sairy ideałem staje się siostra babki, która, wbrew muzułmańskim zwyczajom, zdobywa wykształcenie oraz łamie obowiązujące konwenanse, nie wychodzi za mąż i podejmuje zawód szkolnej nauczycielki. Saira postanawia pójść obraną przez nią drogą. Poznaje również sekrety swej rodziny dowiadując się prawdy o dziadku, który osiadł w Londynie wraz z drugą małżonką i dziećmi. Okazuje się, że ta, wydawałoby się, bardzo tradycyjna rodzina muzułmańska ma więc swe sekrety i nie jest wcale bardziej islamska od islamu.

Saira Quader po ukończeniu studiów zostaje dziennikarką, zajmuje się działalnością reporterską. Za nim jednak to nastąpi, to jeszcze w trakcie nauki uniwersyteckiej ma romans, który przynosi owoc w postaci niechcianej ciąży. Saira zamierza ją usunąć, ulega jednak prośbom siostry, rodzi dziecko i oddaje je na wychowanie Aminy, a sama wyjeżdża.

Zamach z 11 września na 2001 roku na World Trade Center zmienia wszystko. Amina, która egzystuje zgodnie z muzułmańską tradycją, chodzi w hidżabie i cieszy się z pożycia małżeńskiego ginie podczas tego tragicznego zdarzenia. Saira, kobieta, która odrzuciła tradycję islamu staje przed nie lada wyborem. Może zabrać niechciane dziecko do siebie, wyjść – zgodnie z tradycją rodzinną – za męża zamordowanej siostry, bądź pozostawić córkę na wychowaniu szwagra.

„Napisane na moim czole”, to książka o miłości, wybaczaniu i odkupieniu. W napięciu trzymająca i przepełniona rodzinnymi tajemnicami, zabawnymi, częściej zaś smutnymi, saga.

To opowieść o kształtowaniu osobowości, psychologicznym, moralnym i społecznym, głównego bohatera, który odkrywa swe kulturowe korzenie oraz podejmuje misję denuncjowania wypełniającej świat przemocy i prześladowań. 

Nafisa Haji, Napisane na moim czole, z angielskiego przełożyła Magdalena Słysz, Wydawnictwo Albatros Andrzej Kuryłowicz, Warszawa 2010, ss. 399

Tags: fundamentalizm, islam, Nafisa Haji