JAK TO SIĘ ROBI W IRANIE, CZYLI FOTOGRAFIA IRAŃSKA W UJĘCIU ANTROPOLOGICZNYM

Plakat WarszawaMuzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie zaprasza na spotkanie “JAK TO SIĘ ROBI W IRANIE, CZYLI FOTOGRAFIA IRAŃSKA W UJĘCIU ANTROPOLOGICZNYM” – prelekcję KRZYSZTOFA ŻWIRSKIEGO z Katedry Porównawczych Studiów Cywilizacji Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Środa, 11 grudnia 2013, godz. 18.00Galeria Azjatycka, ul. Freta 5 w Warszawie.

 

Wstęp wolny.

Spotkanie jest współorganizowane przez “Solidarnych z Iranem” – program Instytutu Lecha Wałęsy.

JAK TO SIĘ ROBI W IRANIE, CZYLI FOTOGRAFIA IRAŃSKA W UJĘCIU ANTROPOLOGICZNYM
Sporo i chętnie mówi się w ostatnich latach o sztukach wizualnych z Iranu – o ambitnej poetyce kina, o bogatej tradycji graficznej, o niespotykanej na Zachodzie energii i zaangażowaniu. Nieco mniej uwagi przypada fotografii, choć wielu czołowych reżyserów irańskich jest bądź było praktykującymi fotografami (Szirin Neszat, Abbas Kiarostami).

Podczas prelekcji Krzysztof Żwirski z Katedry Porównawczych Studiów Cywilizacji UJ zamierza przyjrzeć się bogatej historii fotografii w Iranie, która rozpoczęła się zaledwie pięć lat po prezentacji pierwszego aparatu dagerotypowego przed Francuską Akademią Nauk. Opowie o pasji szacha Naseroddina, który namiętnie fotografował swoje haremowe konkubiny, pokaże unikalne klisze z atelier Antoin Sevruguina i wytłumaczy, dlaczego wzbudzały kontrowersje. Przedstawi szereg zabawnych fotografii rodzinnych i grupowych z początku XX wieku skomponowanych według zupełnie odmiennych wzorców estetycznych i stworzonych z nieco innych pobudek niż te, które kierowały wówczas klientami zakładów fotograficznych w Europie.

Na przykładzie głośnych prac Kawe Golestana i Szirin Neszat zastanowi się, dlaczego wizualny perfekcjonizm nie kłóci się ze świadomie i otwarcie deklarowanym, politycznym zaangażowaniem; dlaczego wielokrotnie nagradzany reporter nie sili się na bezwarunkową rzetelność i otwarcie mówi o prawdzie, pięknie i śmierci w czasach, kiedy tzw. “Wielkie Opowieści” odeszły do lamusa. Postawione zostanie podstawowe pytanie o uniwersalność aktu fotograficznego w różnych kulturach i w różnych czasach.

Ten raczej cząstkowy przegląd zjawisk na irańskiej scenie fotograficznej będzie syntezą badań prowadzonych przez prelegenta przy okazji jego obronionej w 2012 pracy magisterskiej i ogłoszonych następnie podczas wystąpień na konferencji w Sosnowcu i w Zakładzie Iranistyki UJ.